....δωμάτιο πολυτελούς ξενοδοχείου. πίσω απ το τζάμι εισβάλλει αδιάκριτη η ανοιξη.ηχος κινητού. ο αντρας απαντα βιαστικά, λακωνικά. κλείνει. την κοιτάζει. να τον ρωτήσει. δεν το κάνει. αμηχανία. δεν ξέρει να χειριστεί τη σιωπή, τη νομίζει άρνηση...
-πάμε στο ποτάμι;
πρέπει να πούμε κάποια πραγματα, ξέρεις.
-να ξέρω; περνω ωραία, σε βλέπω, σε αισθάνομαι, σ αγγίζω, νιώθω όσα δε λες, μαγεύομαι
αύριο, μεθαύριο θα φύγεις.
-ναι, μάλλον θα φύγω.
-μάλλον;
-Θα ήθελα να με κρατήσεις. να μου ζητήσεις να μείνω, να με χρειάζεσαι.
-να σε κρατήσω; όσο κι αν σε χρειάζομαι στο ονειρόγραμμά μου δεν θα σχεδίαζα ποτέ να σε κρατήσω.
-πώς, δηλαδή, ζεις χωρίς σχέδιο;
-Ζω μόνο, δεν εξυφαίνω τη συγκίνησή μου............
Ν, καλώς ήρθες.
Πριν από 1 ώρα
"Αφιερωμένο, όχι μόνο στη Ν., αλλά
ΑπάντησηΔιαγραφήσε μας που ότι αγαπούμε βρίσκεται στην αρχή του πάντα,
σε μας που τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είν΄όπως παλιά,
σε μας που οι νύχτες μας είναι πιο όμορφες απ΄τις μέρες μας..."
Σ΄ευχαριστώ, ένιωσα σα να μ΄είχες αγκαλιά. Φιλιά, πολλά. Ν.
αυτο λέγεται συγκίνηση. όμορφη η δύσκολη ζωή!
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ξερω αν υπάρχουν, ή μάλλον ξέρω πως δεν υπάρχουν.Διαβασε τον ελύτη στα ανοιχτα χαρτια, εκει στην ακτη...
ΑπάντησηΔιαγραφή31-10-09 ΝΟ!
ΑπάντησηΔιαγραφή