....δωμάτιο πολυτελούς ξενοδοχείου. πίσω απ το τζάμι εισβάλλει αδιάκριτη η ανοιξη.ηχος κινητού. ο αντρας απαντα βιαστικά, λακωνικά. κλείνει. την κοιτάζει. να τον ρωτήσει. δεν το κάνει. αμηχανία. δεν ξέρει να χειριστεί τη σιωπή, τη νομίζει άρνηση...
-πάμε στο ποτάμι;
πρέπει να πούμε κάποια πραγματα, ξέρεις.
-να ξέρω; περνω ωραία, σε βλέπω, σε αισθάνομαι, σ αγγίζω, νιώθω όσα δε λες, μαγεύομαι
αύριο, μεθαύριο θα φύγεις.
-ναι, μάλλον θα φύγω.
-μάλλον;
-Θα ήθελα να με κρατήσεις. να μου ζητήσεις να μείνω, να με χρειάζεσαι.
-να σε κρατήσω; όσο κι αν σε χρειάζομαι στο ονειρόγραμμά μου δεν θα σχεδίαζα ποτέ να σε κρατήσω.
-πώς, δηλαδή, ζεις χωρίς σχέδιο;
-Ζω μόνο, δεν εξυφαίνω τη συγκίνησή μου............
Ν, καλώς ήρθες.
Πριν από 13 ώρες
"Αφιερωμένο, όχι μόνο στη Ν., αλλά
ΑπάντησηΔιαγραφήσε μας που ότι αγαπούμε βρίσκεται στην αρχή του πάντα,
σε μας που τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είν΄όπως παλιά,
σε μας που οι νύχτες μας είναι πιο όμορφες απ΄τις μέρες μας..."
Σ΄ευχαριστώ, ένιωσα σα να μ΄είχες αγκαλιά. Φιλιά, πολλά. Ν.
αυτο λέγεται συγκίνηση. όμορφη η δύσκολη ζωή!
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ξερω αν υπάρχουν, ή μάλλον ξέρω πως δεν υπάρχουν.Διαβασε τον ελύτη στα ανοιχτα χαρτια, εκει στην ακτη...
ΑπάντησηΔιαγραφή31-10-09 ΝΟ!
ΑπάντησηΔιαγραφή