Να θεωρώ την αχαριστία όνειδος. Να διαφυλάττω τα τιμαλφή μου απ' τις χυδαίες υπάρξεις. Να διαβάζω για να κερδίζω την κεκτημένη σοφία. Και λέω όχι: στους καννίβαλους ανθρώπων, αξιών, ιδεών, μνήμης και συναισθημάτων. Στους φτηνούς τουρίστες της ζωής τους και της ζωής των άλλων. Στους ιδιοτελείς χωρίς διακύβευμα, γιατί είναι μωροί. Στους αδίστακτους ηθικολόγους σε κάθε αλυσίδα συνενοχής.
Απο τις καλύτερες ταινίες χαραγμένες μέσα μας
ΑπάντησηΔιαγραφή...και ακόμα περισσότερο η μουσική της ταινίας που πάντα τέτοιες μέρες μου έρχεται στο νού και στο στόμα ...
ωραίο ξεκίνημα και λόγω ημέρας!!
Πάντα καταφέρνεις να με συγκινείς...
Ευχαριστώ
φιλακι
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ξανα-μαθαίνω βρίσκοντας (καθυστερημένα έστω) το "μαθαίνεις" του μοναδικού Μπόρχες. Χαμογελώ, νοσταλγώ, πικραίνομαι, ονειρεύομαι, δημιουργώ, ψάχνομαι, χάνομαι, απελπίζομαι, επιζώ...Γλυκό-πικρες οι αναμνήσεις, γλυκό-πικρο το τώρα...χλωμό φθινόπωρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄αναζητώ, μ΄αρέσεις, φιλιά
ΑΝΩΝΥΜΕ 8.52 ΓΙΑΤΙ ΒΛΕΠΩ ΤΟΣΟ ΠΟΝΟ?
ΑπάντησηΔιαγραφή....υπαρχουν οι πραγματικές απελπισιες, που έχουν ενέργεια κι ανοίγουν δρόμους, κι οι κατ επίφασιν προς κατανάλωση και χωρίς καθόλου ενέργεια....
ΑπάντησηΔιαγραφή