...λένε ότι ο Λάζαρος από την ώρα της ανάστασής του δεν αισθάνθηκε πια τίποτα άλλο από μια τρελή φρικη για τον θάνατο-- και αυτοί που ξανάσμιξαν; αυτοί πώς θα συζήσουν μέσα στον ενημερωμένο φόβο για τον χωρισμό;....
Να θεωρώ την αχαριστία όνειδος. Να διαφυλάττω τα τιμαλφή μου απ' τις χυδαίες υπάρξεις. Να διαβάζω για να κερδίζω την κεκτημένη σοφία. Και λέω όχι: στους καννίβαλους ανθρώπων, αξιών, ιδεών, μνήμης και συναισθημάτων. Στους φτηνούς τουρίστες της ζωής τους και της ζωής των άλλων. Στους ιδιοτελείς χωρίς διακύβευμα, γιατί είναι μωροί. Στους αδίστακτους ηθικολόγους σε κάθε αλυσίδα συνενοχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου