Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

αθανατα μηνύματα

εικόνα από lostalmostfamous.blogspot

"Κατα βάθος όμως, πάστορα Μάντερς, πιστεύω ότι όλοι μας είμαστε βρυκόλακες.

Δεν βρυκολακιάζει μέσα μας μόνο, ό,τι μας κληροδότησαν ο πατέρας κι η μάνα μας.

Είναι και οι απαρχαιωμένες ιδέες, όλων των ειδών οι νεκρές αντιλήψεις.

Αυτά δεν έχουν καμιά ζωή, ωστόσο ριζώνουν βαθιά μέσα μας και μας εξουσιάζουν.

Μόλις ανοίξω την εφημερίδα και αρχίσω να διαβάζω, βλέπω βρυκόλακες να τριγυρνούν ανάμεσα στις γραμμές. Είναι παντού. Απλώνονται σαν τους κόκκους της άμμου. ΄Επειτα όλοι μας, χωρίς καμιά εξαίρεση, φοβόμαστε τόσο πολύ το φως...
-Αχά - ! Ιδού τα ολέθρια αποτελέσματα από τα αναγνώσματά σας. Μα την αλήθεια, ωραίους καρπούς δρέψατε ! Ω, αυτά τα αισχρά, επαναστατικά βιβλία...
-Κάνετε μεγάλο λαθος, αγαπητέ μου πάστορα. Σεις ο ίδιος με παροτρύνατε ν΄αρχίσω να σκέφτομαι και σας ευχαριστώ.
-Εγώ ;


-Ναι. ΄Οταν με υποχρεώνατε να ανταποκριθώ στις υποχρεώσεις μου και να κάνω το καθήκον μου, όταν εγκωμιάζατε ως σωστό και δίκαιο ό,τι περισσότερο μισούσε η ψυχή μου.

Τότε άρχισα ν΄αμφιβάλλω για την αλήθεια των λόγων σας.

Πήγα να τραβήξω την άκρη της κλωστής και αμέσως ξηλώθηκε όλο το πλεκτό.

Κατάλαβα πως η ύφανση ήταν της μηχανής..."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου