Η μνήμη των φτωχών είναι ήδη λιγότερο τροφοδοτημένη απο κείνη των πλουσίων, έχει πιο λίγα σημάδια αναγνώρισης του χώρου, γιατί σπάνια εγκαταλείπουν το χώρο όπου ζουν, πιο λίγα επίσης σημάδια αναγνώρισης του χρόνου, σε μια ζωή γκρίζα και μονότονη. Βέβαια, υπάρχει η μνήμη της καρδιάς για την οποία λένε πως είναι η πιο σίγουρη, η καρδιά όμως φθείρεται από τη θλίψη και τη δουλειά, ξεχνά πιο γρήγορα κάτω από το βάρος του μόχθου. Το χαμένο χρόνο ξαναβρίσκουν μόνο οι πλούσιοι. Για τους φτωχούς, απλά σημαδεύει, με ανάλαφρα ίχνη, το δρόμο του θανάτου. Κι ύστερα, γαι να αντέξει πραγματικά κανείς, δεν πρέπει να πολυθυμάται, πρέπει να ζει μέρα τη μέρα, ώρα την ώρα, όπως έκανε η μητέρα του, σίγουρα αναγκασμένη κατά κάποιο τρόπο (...)
Α.Καμυ
Πριν από 6 ημέρες
Ευχαριστούμε,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο κείμενο αυτό πολύ ταιριαστό
συμπαρίσταμαι, αν μπορεί ναχει αξία
ΑπάντησηΔιαγραφή