Εμπνευσμένο

εικόνα από: www.chess-theory.com/images1/71913_traditiona...


Έπαιξα, είπε.

-Τότε ξαναπαίξε, είπε ο θείος του, βγάζοντας μπροστά την άσπρη βασίλισσα. Και πρόσεξε τι κάνεις αυτή τη φορά.

Νόμιζε ότι είχε παίξει, ότι έπαιζε, όταν ήταν η σειρά του.
Αλλά παρακολουθώντας τελικά τις κινήσεις του, κατάλαβε πιο γρήγορα απ' ότι συνήθως πως και αυτή η παρτίδα θα τελείωνε όπως ακριβώς και η προηγούμενη: ώσπου ξαφνικά, ο θείος του μάζεψε όλα τα πιόνια από τη σκακιέρα κι έστησε ένα πρόβλημα μόνο με άλογα, πύργους και δυο στρατιώτες.

-Παύει να είναι παιχνίδι τότε, είπε.

-Τίποτα που μπορεί και καθρεφτίζει όλο το ανθρώπινο πάθος και την ελπίδα και την τρέλα, κι έπειτα τ' αποδείχνει κιόλας, δεν ήταν ποτέ απλώς παιχνίδι", είπε ο θείος του. Παίξε.