Δημοσίευσα κάποια κομμάτια απο φιλμ που πολύ αγάπησα για τα συγκλονιστικά, διαχρονικά τους μηνύματα, για τις ερμηνείες των ηθοποιών τους, για τη μουσική τους.
'Υστερα δυο μοναδικά κατ εμε θεατρικά: τις Τρωάδες του Ευριπίδη, που έτυχε κάποτε να απολαύσω το σπαραχτικό μοιρολόι των γυναικών αυτών ενάντια στον πόλεμο, μια μαγική βραδιά στους Δελφούς-όπως την έκανε μαγική -ο σκηνοθέτης Ταντάσι Σουζούκι.
Κι ύστερα το λεωφορείον ο ποθος , όπου η ηρωίδα κραυγάζει κάποια στιγμή; ...Μη,μη μένεις πίσω μ αυτά τα κτήνη!
Προσπάθησα και να αντιστοιχίσω με μουσικές. Πήρα λίγο Χατζηδάκι για τους ονειροπόλους και λίγο Βάρναλη για τους ηττημένους ρεαλιστές.
Πριν από 32 δευτερόλεπτα
Καλή ανάγνωση
ΑπάντησηΔιαγραφή