hello!

Ένα μικρό ταξιδι, μερικές συντυχίες εκτός προγράμματος,κάτι παλιοί φίλοι επ ευκαιρία εκλογών, κάτι νυχτερινές διαδρομές, κάτι παράπονα....
Άλλοι είπαν "μας ξέχασες", και σ άλλους πως αυτοί με λησμονήσαν, αλλά τα βρήκαμε τα πιο πολλά. Αυτά που υπήρχαν, που είχαν ριζες και σπίθες και μπορούν ακόμα να ζούν και να δημιουργήσουν. Βρήκαμε κι άλλα που ήταν τόσο επιφανειακά που καλώς έγιναν χώμα και στάχτη.
Και το πρωί πριν ακόμα η λαμπρή Ανατολή μας ματώσει ανηφορίσαμε την βορεια Εύβοια. Με τις εικόνες της βδομάδας που πέρασε να ξεβάφουν και να χύνονται λυτρωτικά, καθαρτικά στα ακρογιάλια της αγίας Άννας και του Αχλαδιού.Απέραντες ακρογιαλιές
μας επέβαλλαν μια γενναιοδωρία πνευματική. Δε μπορεί να μην μπορώ να καλυτερεύω, δε μπορεί να αφήνομαι στη μικροψυχία του εκάστου, στην πενία και την ανεπάρκεια, κι απ αυτά τα υλικά να δικαιολογώ το περίκλειστό μου, την απουσία της δικής μου επιθυμίας κι αισθητικής.
Το απομεσήμερο στην Αιδηψό. έντονα τα σημεία της παλιάς αρχοντιάς, αίσθηση προηγούμενου αιώνα. Οι ένοικοι. Πάντα μου προκαλούσαν ενδιαφέρον αστυνομικού μυθιστορήματος οι ένοικοι ενός ξενοδοχείου, τέτοιου χαρακτήρα. με τις ζωές τους που είναι αλλού, με τις εξασθενημένες τους φύσεις, με τα μυστικά τους, πάντα νόμιζα πώς περιμένουν κάποιον που δεν έρχεται ποτέ...
΄
Ρώτησα μια ογδοντηκοντούτι γραία,αν βλέπει καλό στα θειούχα ύδατα. με κοίταξε με περίσκεψη και λίγο σκωπτικά, θαρρώ μ απάντησε:- κοίταξε, αθάνατοι δε μπορούμε να γένουμε, όμως συντηρούμαστε κι αυτό είναι μεγάλη υπόθεση!
κατηφορίσαμε, ροβιές, και η αγαπημένη μου Λίμνη. μια νησιώτικη πολιτειούλα, με στενά δρομάκια, ωραίους χώρους φαγητού και διασκέδασης. Είχα χρόνια να πάω. Τη χάλασε λίγο κι αυτή ο "πολιτισμός", αλλά δεν ήταν ακόμα ανθηρό το κιτς. Κι είχε κι ωραίο γαλακτομπούρεκο!
λέμε αναμνήσεις, λέμε τραγούδια, σταματάμε στις Ροβιές, προσπαθούμε να εισχωρήσουμε πάλι στη μπλε υγρή της αγκαλιά. Πόσο όμως πιο διάφανη κι απόλυτη και ξάστερη η πρωινή , η από κει του Αιγαίου η αγκαλιά! Αρκεί .Μου αρκεί και ντύνομαι. Να ψάξω για το κρύσταλλο κι ας το πλησιάσω ελάχιστα, αλλά να είναι κρύσταλλο.