Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

1 σχόλιο:

  1. Σαν ξημερώσει η μέρα μη θυμηθείς.
    Λαβύρινθος η μνήμη και θα χαθείς.
    κι είναι πολύς ο δρόμος να τον μετράς
    μ' ένα σχοινί στη θέση της καρδιάς.

    Κυλάει το ποτάμι και προχωρά,
    σου παίρνει τη στιγμή σου και τη γερνά.
    Κι είναι πολύς ο χρόνος να τον μετράς
    μ' ένα ρολόι στη θέση της καρδιάς.

    Ασήμαντες εικόνες σε κυνηγούν.
    Οι φίλοι σου κοιμούνται και πώς να δουν!
    Κι είναι πολύς ο πόνος να τον μετράς
    με μια καρδιά στη θέση της καρδιάς...

    τέλειο τραγουδάκι ρόζι μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή