τελευταίες μέρες ενός χρόνου ακόμη. συμβατικό το μέγεθος,θα πουν οι αισιόδοξοι. πραγματικό, θα πουν οι ρεαλιστές. πιο κοντά στο "ανόργανο" θα έλεγε ένας φίλος με κυνισμό. όπως και ναχει ,διαπίστωσα και μου μετέφεραν φίλοι πολόί από πολλές γωνιές του κόσμου πώς υπήρχε μια έντονη κατήφεια τούτες τις γιορτινές μέρες. μια θλίψη που δεν ήταν αυτή η παλιά αδιόρατη νοσταλγία. ήταν πιο οργισμένη, πιο θρασεία, πιο επιθετική..σημεία καιρών; απόγνωση;αναρθροι φιθυρισμοί εγκλωβισμένων που βρίσκουν κάγκελα παντού, ή μήπως, o tempora, o mores,η δυστυχία της περικοπής των δαπανών της υπερκατανάλωσης;;;!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου