χρόνια πολλά σε εσένα και σε όσους αγαπάς. Σου στέλνω ένα ωραίο - παλαιό - τραγούδι και ευχές για ευτυχία και αγάπη. "Παίρνω τους δρόμους, τρέχω σαν παιδί μήπως σε συναντήσω/ ίσκιος να γίνω, μάτι μη με δει, να ρθω να σε φιλήσω.../
Αχ να μουν στο φουστάνι σου κουμπί μαλαματένιο χάντρα στο κομπολόι σου το μαργαριταρένιο.../"
Υπνοβάτη,πολύ ευχάριστη καλημέρα...Ευχαριστώ. Ωραία πράγματα για τους μυημένους, ωραία νοήματα για τους έχοντες περίσσευμα ψυχής και νου. ...ίσκιος να γίνω ματι μη με δει, να ρθω να σε φιλήσω... πόσο μ αρέσει που έζησα όλα αυτά τα πράγματα. έτσι μαγικά μακριά απ τη δίνη της καταστροφής και τη χωματερή της παρακμής της κατανάλωσης ακόμα και των συναισθημάτων, έστω κι αν ενηλικιώθηκα πολύυυυυ!!!! σ ευχαριστώ και πάλι και να ξέρεις πως υπάρχουν ακόμα λίγοι άνθρωποι που οι ζωή τους δεν είναι ΄κόλαση... Απλώς αυτοί δεν το φωνάζουν στα καφέ, στα ταβερνεία, στις συλλογικές και πένθιμες συνευρέσεις....
Να θεωρώ την αχαριστία όνειδος. Να διαφυλάττω τα τιμαλφή μου απ' τις χυδαίες υπάρξεις. Να διαβάζω για να κερδίζω την κεκτημένη σοφία. Και λέω όχι: στους καννίβαλους ανθρώπων, αξιών, ιδεών, μνήμης και συναισθημάτων. Στους φτηνούς τουρίστες της ζωής τους και της ζωής των άλλων. Στους ιδιοτελείς χωρίς διακύβευμα, γιατί είναι μωροί. Στους αδίστακτους ηθικολόγους σε κάθε αλυσίδα συνενοχής.
Αγαπητή Ροζαλία,
ΑπάντησηΔιαγραφήχρόνια πολλά σε εσένα και σε όσους αγαπάς.
Σου στέλνω ένα ωραίο - παλαιό - τραγούδι και ευχές για ευτυχία και αγάπη.
"Παίρνω τους δρόμους,
τρέχω σαν παιδί
μήπως σε συναντήσω/
ίσκιος να γίνω,
μάτι μη με δει,
να ρθω να σε φιλήσω.../
Αχ να μουν στο φουστάνι σου
κουμπί μαλαματένιο
χάντρα στο κομπολόι σου
το μαργαριταρένιο.../"
Καλήν αντάμωση!
Υπνοβάτη,πολύ ευχάριστη καλημέρα...Ευχαριστώ. Ωραία πράγματα για τους μυημένους, ωραία νοήματα για τους έχοντες περίσσευμα ψυχής και νου. ...ίσκιος να γίνω ματι μη με δει, να ρθω να σε φιλήσω... πόσο μ αρέσει που έζησα όλα αυτά τα πράγματα. έτσι μαγικά μακριά απ τη δίνη της καταστροφής και τη χωματερή της παρακμής της κατανάλωσης ακόμα και των συναισθημάτων, έστω κι αν ενηλικιώθηκα πολύυυυυ!!!! σ ευχαριστώ και πάλι και να ξέρεις πως υπάρχουν ακόμα λίγοι άνθρωποι που οι ζωή τους δεν είναι ΄κόλαση... Απλώς αυτοί δεν το φωνάζουν στα καφέ, στα ταβερνεία, στις συλλογικές και πένθιμες συνευρέσεις....
ΑπάντησηΔιαγραφή