Πάντα μυτερες οι στεγες στη Δυτικη Ευρωπη.
Πάντα λιτα κι απεριττα τα σπιτακια στα νησια του Αιγαίου.
Πάντα ολα σε ταξη εκει. Σε αταξια εδω.
Οχι ομως παντα ούτε απο Πάντα.
Απο τοτε που ευνοει τα ανομήματα η ηθελημενη σύγχυση.
ομως: μετρον αριστον, άλλως Ύβρις.
Και τισις και νεμεσις.
Πάντα λιτα κι απεριττα τα σπιτακια στα νησια του Αιγαίου.
Πάντα ολα σε ταξη εκει. Σε αταξια εδω.
Οχι ομως παντα ούτε απο Πάντα.
Απο τοτε που ευνοει τα ανομήματα η ηθελημενη σύγχυση.
ομως: μετρον αριστον, άλλως Ύβρις.
Και τισις και νεμεσις.
Καταρχάς σ’ ευχαριστώ για την αισθητική, την οποία μας επικοινωνείς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι λιτές φόρμες της ψυχής και του περιβάλλοντος κόσμου, ως αποτέλεσμα ακριβής αισθητικής, αποπνέουν γοητεία και ποιότητα, το αντίθετο πάλι, συμφωνώ απόλυτα με την εκτίμησή σου, οδηγεί σε καταστροφή και τιμωρία, που δυστυχώς σε τελικό στάδιο εφορμά επί δικαίων και αδίκων.
…κι όμως έτσι ήταν πάντα κι από πάντα
ΑπάντησηΔιαγραφήή απ’ όσο τουλάχιστον μπερδεύουμε την φύση με την φαντασίωση
Όμως είμαστε κι αποτελούμε κομμάτι οργανικό της δύσης
έστω και σε αρχέγονη μορφή της
Ας καταστρέψουμε τους φράκτες που ορθώσαμε
νάρθει η ευρώπη και στον τόπο μας που της ανήκει…
g.f, θα συμφωνουσες!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνωνυμε, να ερει να ειναι, να μην τιμωρει για ο,τι δεν αισθανεται.
Τώρα που άνοιξα να δω την απάντησή σου είδα και το λάθος μου και το διορθώνω για την ιστορία , μήπως και "σωθεί" κανένα μάτι :… «επί δικαίους και αδίκους» το σωστό…
ΔιαγραφήΝομιζω gf ειναι σωστο το πρωτο. Οταν το ρημα δειχνει επιθεση ,εν προκειμενω ''εφορμα''συντασσεται με γενικη.
ΑπάντησηΔιαγραφήα, βλεπω και "γλωσσα"! ναι, θεωρω κι εγω οτι το επι συντασσεται με γενικη και αιτιατικη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήχίλια ευχαριστώ που ασχοληθήκατε μαζί μου αι και ροζαλία ,αλλά δυστυχώς,
στο πρώτο, έχω κάνει λάθος.
Έχω την γνώμη ότι το (εφ) ορμώ συντάσσεται με αιτιατική, αλλά σε κάθε περίπτωση η πτώση εξαρτάται, εδώ, από το τι θέλει να δηλώσει η πρόθεση επί,η οποία είναι τρίπτωτη και συντάσσεται με γενική , αιτιατική και δοτική. Όταν συντάσσεται με γεν. δηλώνει τόπο, χρόνο , εξουσία (μόνο), με αιτιατική δηλώνει κατεύθυνση απλή ( προς) ή εχθρική (εναντίον) , τρόπο ή σκοπό. Η έκφραση έχει μείνει από χριστιανικό κείμενο, δεν θυμάμαι ποιο, που αναφέρει: …βρέχει επί δικαίους και αδίκους. Και πάλι σας ευχαριστώ, συγνώμη αν σας κούρασα.
η g.f, ειχε δικιο.
ΑπάντησηΔιαγραφή