ευχαριστω που επιμενετε αι και g.
δεν μας παιρνει κι αλλιώς.
ομως ειναι τοσο πυκνη η χυδαιότητα
τοσο πλατεια η προστυχιά
τετοιας λογης η πονηρία
που λες: θεε μου, εν σοφία εποίησας;
εγώ ευχαριστώ. Δυστυχώς ζούμε εντός των τειχών όλοι μας, όμως εκπαιδεύτηκες "αλλιώς" κι αυτό το "αλλιώς" δεν θα σου δώσει ποτέ τη "χαρά" της απόλυτης προσαρμογής μαζί τους, ακόμη κι αν προσπαθήσεις, τα κύτταρα έχουν μνήμη και επιλογές. υπομονή λοιπόν...
Να θεωρώ την αχαριστία όνειδος. Να διαφυλάττω τα τιμαλφή μου απ' τις χυδαίες υπάρξεις. Να διαβάζω για να κερδίζω την κεκτημένη σοφία. Και λέω όχι: στους καννίβαλους ανθρώπων, αξιών, ιδεών, μνήμης και συναισθημάτων. Στους φτηνούς τουρίστες της ζωής τους και της ζωής των άλλων. Στους ιδιοτελείς χωρίς διακύβευμα, γιατί είναι μωροί. Στους αδίστακτους ηθικολόγους σε κάθε αλυσίδα συνενοχής.
εγώ ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς ζούμε εντός των τειχών όλοι μας, όμως
εκπαιδεύτηκες "αλλιώς" κι αυτό το "αλλιώς" δεν
θα σου δώσει ποτέ τη "χαρά" της απόλυτης προσαρμογής μαζί τους, ακόμη κι αν προσπαθήσεις,
τα κύτταρα έχουν μνήμη και επιλογές. υπομονή λοιπόν...