Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

Μια ομαδα την καθιστα σημαντικη η σημαντικοτητα των επιμερους στοιχειων που την αποτελουν. Και τον ανθρωπισμο τον λεμε ετσι, οταν οι φορεις του ζουν και πραττουν αναλογως. Δεν με ενδιαφερει τι λες πως εισαι, αφου βλεπω Τι κανεις. Και μην πεις, το παιχνιδι ειναι ετσι, γιατι εγω δεν θελω να παιξω την ψυχη μου στις αρενες. Φοβαμαι μη γινω πολυ ιδιοτελης και σε αναγνωρισω.

Αυτα.  Και οι κυματισμοι της γαλανης, ειχαν παντα μια ευρυτητα. 
Νιωσε τους, πριν ναναι πολυ αργα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου