Μια τρύπια τσέπη η ψυχή σας.......

"Μια τρύπια τσέπη η ψυχή σας
Όλο για χαμένα αιστήματα μιλάτε



Η καρδιά σας κλεισμένη σ’ έν’ αυγό

Και τ’ αυγό στην κοιλιά μέσα μιας χήνας

Η χήνα στην κοιλιά ενός λιονταριού

Το λιοντάρι στο κελάρι ενός πύργου

Καταμεσίς σε χώρα ανύπαρχτη ο πύργος



Πώς να μην είσαστε λοιπόν για την αθανασία σίγουροι

Δράκοι της εποχής μου κουστουμαρισμένοι



Τα χαμόγελά σας με τρομάζουν

Μου θυμίζουν πόσο κοφτερά είναι τα δόντια σας



Το αίμα σας χρωματιστό νερό

Το δέρμα σας μια πλαστική σακούλα

Το πνεύμα σας κοπανιστός αέρας

Μέσα σας ένα μηχανάκι κουρδισμένο επιμένει

Είμαστε άνθρωποι είμαστε άνθρωποι....... "


οταν βρισκεσαι σε ενα τεραστιο ανθόκηπο και συ κοιτας τα πλαστικα που δεν θελουν περιποιηση και φροντιδα/
όταν αξιωθηκες δυο ποδια κι εσυ θες να χρησιμοποιείς τεσσερα।
όταν αξιωθηκες να επικοινωνησεις με την καθαρότητα κι εσυ τη μαγαρίζεις।
ο΄ταν κλεβεις οχι ναους χρυσοποικιλτους, αλλα εικονοστασια, γιατι εκει μπορεις।
όταν κοιτας πισω ή μπροστα σου και δεν έχεις καμια ιστορια να πεις και ναναι δικη σου।
όταν εκουσίως εισαι ανυπαρκτος και ως τετοιος ευκολος στο βλαπτειν και α-πίθανο στο να προξενήσεις μια καλωσύνη, χωρις επ αμοιβή!
όταν διαλεγεις να σε διαλεγουν ποιους θα υπηρετησεις ανωδυνότερα
όταν η παρουσια και η απουσία σου προκαλουν την ιδια ευθεία γραμμη στο γραφημα
σε νιωθω.... ολα εχουν μια πατριδα, και εσυ δεν θα εισαι σε καμια παρτιδα!