τιποτα αυτονοητο, τιποτα δεδομένο, τίποτα αυταπόδεικτο। ολα στην τυρβη της πολυσημιας, της ευκαιριας, της πολλαπλής ερμηνείας। κι η συγχυση που επεται αναπόφευκτη।και μαλλον..."ματαιως ανθησαν τοσα θαυματα..."
Να θεωρώ την αχαριστία όνειδος. Να διαφυλάττω τα τιμαλφή μου απ' τις χυδαίες υπάρξεις. Να διαβάζω για να κερδίζω την κεκτημένη σοφία. Και λέω όχι: στους καννίβαλους ανθρώπων, αξιών, ιδεών, μνήμης και συναισθημάτων. Στους φτηνούς τουρίστες της ζωής τους και της ζωής των άλλων. Στους ιδιοτελείς χωρίς διακύβευμα, γιατί είναι μωροί. Στους αδίστακτους ηθικολόγους σε κάθε αλυσίδα συνενοχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου