Ο πουχει κόρη ακριβή του Μάρτη ο ήλιος μην την δει....

ΔΩΡΙΣ

Δωρίδα την ροδόπυγον υπερ λεχέων διατείνας αψεσιν εν χλοεροις αθάνατος γέγονα.
η γαρ υπερφυεέσι μέσον διαβάσα με ποσίν,
ήνυσεν ακλινέως τον Κύπριδος δόλιχον ,
'ομμασι νωθρά βλέπουσα. τα δ΄ηύτε πνεύματι φύλλα,
αμφισαλευομένης, έτρεμε πορφύρεα,
μέχρις απεσείσθη λευκόν μένος αμφοτέροισιν,
και Δωρίς εξεχύθη μέλεσι


Την ροδογλουτη Δωριδα στην κλινη απλωνοντας
στα χλοερα της μέλη εγινα αθάνατος.
γιατι στα θεσπέσια κλεισμένον κρατώντας με πόδια της
μ όδήγησε σταθερα στη μακρια οδό της Αφροδίτης,
με ματια νωθρα βλέποντας με. κι αυτά καθώς τα φύλλα στον άνεμο,
όπως συστρεφόταν, ταράζονταν πορφυρά,
μέχρι που αποκύλησε η λευκή ορμή και των δύο
και η Δωρίδα χύθηκε με αφημένα μέλη.


Διοσκουρίδης