Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

ειδα πολλους. ειδα αδεια ματια και σκυφτες φυσιογνωμιες. ειδα ταραγμενους και θολους. κι ας είναι καλοκαιρι. ομορφα βραδια που τους λειπει η ελαφροτητα, η χαρα, η επιθυμια. ειναι εδω η κατηφεια, το σφιξιμο, η εκκρεμοτητα. κι αφαιρει απ τους ισκιους και τους ψιθυρισμους. και ειναι οι βραδυες κι οι μερες πετρινες. οπως κι οι οψεις. οπως κι οι χειρονομίες. περνουν δυο νεαροι, γελουν, αγκαλιαζονται. μοιαζουν παραταιροι στην αμηχανη παγωμενη σιωπη. θυμαμαι το τραγουδι του σαβοπουλου.. παρεες νεαρων με γυφτοπουλες. θυμαμαι . Θυμαμαι ακομα.

2 σχόλια:

  1. Υπήρξαν άραγε ολόφωτες βραδυές
    ή ήταν αντανάκλαση της αθωότητας?
    Μήπως το πέπλο της φτωχής αγνότητας
    σκέπαζε την ασχήμια
    που ξεδιάντροπα σκιάζει τώρα το φεγγάρι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αθωοι δεν ημαστε ποτε. ημαστε και οχι πια απροσχηματιστοι. και πλουσιοι ημαστε τοτε και θα μεινουμε Πάντα. το φεγγαρι θα παρει το χρωμα που θα του δωσουμε.Ερρωσο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή