Η ομορφιά των γυναικών που άλλαξαν τη ζωή μας
βαθύτερα κι από εκατό επαναστάσεις
δεν χάνεται, δεν σβήνει με τα χρόνια
όσο κι αν φθείρονται οι φυσιογνωμίες
όσο κι αν αλλοιώνονται τα σώματα.
Μένει στις επιθυμίες που κάποτε προκάλεσαν
στα λόγια που έφτασαν έστω αργά
στην εξερεύνηση δίχως ασφάλεια της σάρκας
στα δράματα που δεν έγιναν δημόσια
στα καθρεφτίσματα χωρισμών, στις ολικές ταυτίσεις.
Η ομορφιά των γυναικών που αλλάζουν τη ζωή
μένει στα ποιήματα που γράφτηκαν γι` αυτές
ρόδα αειθαλή αναδίδοντας το ίδιο άρωμα τους
ρόδα αειθαλή, όπως αιώνες τώρα λένε οι ποιητές.
Πολύ ωραίο το blog σου, πολύ αληθινός ο Τίτος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ξέρατε πως είμαστε τυχεροί για το έργο του, καθώς το 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο από συνεργάτες των γερμανών και η εκτέλεσή του
ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή?
Ροζαλία συνέχισε έτσι, έχουμε ανάγκη από ανθρώπους σαν κι εσάς...
σ ευχαριστω πολυ, φιλε μου. εχουμε αναγκη ολοι απο Ανθρωπους.
ΑπάντησηΔιαγραφή