Πρωτομαγια 2010

¨Εχω καιρο να γραψω, καιρο να εκφρασω εδω τις σκεψεις,τους ψιθυρισμους...Κι εχω αργήσει,όχι επειδή λειπω, ουτε επειδή δεν είχα χρονο. Αλλα επειδή δεν είχα και δεν έχω ακμαίο ηθικό και φρόνημα. Επειδή φροντισαν να τσακιστούμε, να ταπεινωθούμε, να εξευτελιστουμε, να γίνουμε επαίτες και ζήτουλες κι ας μετείχαμε δια της παιδειας μας κι ας φεραμε τον πανανθρώπινο ελληνικό πολιτισμό.Επειδή το ελληνικό κρατος που ποτε δεν απεκτησε δομες τετοιες που θα παρειχαν ισχυρη έννομη ταξη με ισοτητα όλων έναντι του νόμου και του νόμου έναντι όλων, τα τελευταία 30 χρόνια παιχτηκε ως χαρτι προσημειμένης τραπουλας, στο τζόγο της αναξιότητας,της ηθελημενης α-σχετοσυνης, του εικη και ως έτυχε στην καλυτερη των περιπτώσεων. Και στο συνολικό του ξε-πουλημα, στη ετοιμη από καιρό απο-εθνοποίησή του, στην σταδιακή παράδοσή του στο τσουναμι της παγκοσμιοποίησης, αλλως.
Ξεχάσαμε λοιπόν τις αξιες μας, τις ιδιαιτερότητές μας, όλα αυτα που συνιστουν το διαφορετικο στο ποικίλο μωσαικο της ανθρωπότητας, γιατί άλλωστε; καλα περνουσαν κι εμεις στον απόηχο, καλα κι εμείς. με τις επιδοτήσεις μας, με τα άπειρα σεμιναρια που καταρτίζαμε πρασινους ή μπλε απολιτικ γόνους,με τα δάνειά μας για να οικοδομούμε τις σαθρες σχεσεις που χαλάσαμε και στη θεση τους έπρεπε να μπει ένα εξοχικό, μια λιμο, μια γκομενα ιλουσταρσιον...
Γιατι να αναπτύξουμε την προοπτική του μέλλοντος;;;;; εθνικός υμνος "ο.τι φας, ο,τι πιείς κι ο,τι αρπάξει ο κώλος σου, απο πάνω προς τα κατω κι ανάποδα και δωσεεεε!
υπουργοι με βιλλαρες και ανασφάλιστο προσωπικό, παμπερς με δις, τσοβολα δωστα όλα, τει χωρις αναγνωριση τιτλων αλλα καθηγητες παν?μιου με "χωρις" τυπικά προσόντα...
Κι εγω λοιπόν την αλβανίδα μου ανασφάλιστη, τη βοηθω λεει , κι εγω το αυτοκίνητο μου με δάνειο, κι εγω διακοπές με πιστωτική, κι εγω αλβανους στα κτήματα κι εγω στα σκυλάδικα... ούτως ή αλλως για την επιδότηση τα έχω...
Δεν τελειώνει δυστυχώς η κατηφόρα.....
Και σήμερα εδώ. με και υπο επιτροπεία. με και υπό κηδεμονία. υπό το εξευτελιστικο βλέμμα του Ντομινίκ, της Ανγκελα...
να μας .....και να επιβλέπουν, αν είμαστε αρκουντως παθητικοί.ευπειθείς και υπακουοι υπήκοοι...
Κι εγω λοιπον , που ντρεπομαι για όλα αυτά; που δεν μπορώ να σταθω απεναντι στην επομενη γενια, όπως εκανε ο πατερας μου με τον ιερο ιδρώτα στο μέτωπο και να πω θελω να γινεις καλυτερη μου; κι εγω που δεν μπορω να χωρεσω την ταπείνωση και τον εξευτελισμο, να μιλήσω, να πω τι;