εκπληκτική στιγμή...για μια σχέση ζωής, δημιουργού-κοινού Ενδιαφέρουσα παρατήρηση, νομίζω είναι ότι στην "Άρνηση" του Σεφέρη, ο ποιητής στην τρίτη στροφή – τρίτο στίχο- πριν τη λέξη λάθος, έχει άνω τελεία, δίνοντας συγκεκριμένο βάθος και δυναμική στο λόγο του, ενώ ο μουσικός μας δημιουργός- πιθανόν για λόγους αρμονίας- κατάργησε την παύση, ένωσε τις δύο φράσεις και κατά κάποιο τρόπο άλλαξε η ποιητική εκδοχή του λόγου, "…πήραμε τη ζωή μας λάθος!" αντί του "… πήραμε τη ζωή μας• λάθος!"
Να θεωρώ την αχαριστία όνειδος. Να διαφυλάττω τα τιμαλφή μου απ' τις χυδαίες υπάρξεις. Να διαβάζω για να κερδίζω την κεκτημένη σοφία. Και λέω όχι: στους καννίβαλους ανθρώπων, αξιών, ιδεών, μνήμης και συναισθημάτων. Στους φτηνούς τουρίστες της ζωής τους και της ζωής των άλλων. Στους ιδιοτελείς χωρίς διακύβευμα, γιατί είναι μωροί. Στους αδίστακτους ηθικολόγους σε κάθε αλυσίδα συνενοχής.
εκπληκτική στιγμή...για μια σχέση ζωής, δημιουργού-κοινού
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρουσα παρατήρηση, νομίζω είναι ότι στην "Άρνηση" του Σεφέρη, ο ποιητής
στην τρίτη στροφή – τρίτο στίχο- πριν τη λέξη λάθος, έχει άνω τελεία, δίνοντας συγκεκριμένο βάθος και δυναμική στο λόγο του, ενώ ο μουσικός μας δημιουργός- πιθανόν για λόγους αρμονίας- κατάργησε την παύση, ένωσε τις δύο φράσεις και κατά κάποιο τρόπο άλλαξε η ποιητική εκδοχή του λόγου, "…πήραμε τη ζωή μας λάθος!" αντί του "… πήραμε τη ζωή μας• λάθος!"
απο τα φιλολογικα ζητηματα του 20ου αιωνα.το εργο τεχνης οταν φυγει απ τον δημιουργο, εχει τη δικη του ζωη. Καλημερα.
ΑπάντησηΔιαγραφή