Ελεονώρα Ζουγανέλη - Εσύ μου θύμισες πως είναι - Στίχοι
αυτο ειναι αφιερωμενο. για ενα αποβραδο στους δελφους. για τις σκιες που χρωματιζαν τα ματια και βαραιναν τα χερια. για το χτες, το τωρα, το αυριο. για τον αχρονο χρονο. γιατι τα σπουδαια, δεν εχουν χρονο.
να βρίσκεις πάλι τα όνειρά σου... στο ταξίδι η ζωή να σε παίρνει μαζί.. δε θα μάθεις ποτέ τι σημαίνεις για μένα... ...πάντα γρήγορα αντανακλαστικά..., να συμπληρώσω και πάντα τα κατάλληλα!!! γι΄αυτό τον άχρονο χρόνο και για όλα τα άλλα, σ΄ευχαριστώ απ΄την ψυχή μου.
Να θεωρώ την αχαριστία όνειδος. Να διαφυλάττω τα τιμαλφή μου απ' τις χυδαίες υπάρξεις. Να διαβάζω για να κερδίζω την κεκτημένη σοφία. Και λέω όχι: στους καννίβαλους ανθρώπων, αξιών, ιδεών, μνήμης και συναισθημάτων. Στους φτηνούς τουρίστες της ζωής τους και της ζωής των άλλων. Στους ιδιοτελείς χωρίς διακύβευμα, γιατί είναι μωροί. Στους αδίστακτους ηθικολόγους σε κάθε αλυσίδα συνενοχής.
να βρίσκεις πάλι τα όνειρά σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήστο ταξίδι η ζωή να σε παίρνει μαζί..
δε θα μάθεις ποτέ τι σημαίνεις για μένα...
...πάντα γρήγορα αντανακλαστικά..., να συμπληρώσω και πάντα τα κατάλληλα!!!
γι΄αυτό τον άχρονο χρόνο και για όλα τα άλλα,
σ΄ευχαριστώ απ΄την ψυχή μου.
ελοου!
ΑπάντησηΔιαγραφή