Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

नोथिंग!

δεν ειχε τιποτα να πει. Δεν ειχε δει κι ακουσει τιποτα. οι μικρες κεραιες του εμβιου οντος απεναντι ξεκινουσαν κι εφταναν γυρω στον περιβολο της ανεχειας του. της ενδεους,πεποικιλμενης πλην,μορφης του. Ρε, κακομοιρη,τρεχει ο κοσμος ιλιγγιωδως, σε κοιτα το συμπαν και δεν σε βλεπει, φωναζει η ζωη κι εσυ βουλωνεις τ ανοιγματα ,φωναζει η αναγκη και την αγνοεις,θαρρωντας πως δεν ειναι δικη σου; σαν τι σημαδια να λαβεις νακατανοησεις το ελευτερο σκιτσο του ουρανου; τη γενναιοτητα της προθεσης να εισαι;

2 σχόλια:

  1. Αυτά τα γράμματα της κεφαλίδας με μαγεύουν, τα άλλα μες στο κείμενο με καθηλώνουν.
    Βάλτα φωτιά να ορθωθούν στα ύψη, μπας κι ανταμώσουν τον θεό που τους επλάνεψε…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μην ανταμωσουμε τις πλανες μας...θα μας πονεσει η γυμνια τους ανωνυμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή