τι να πουμε λοιπον; για το κοντραστ του εκρηκτικου καλοκαιριου, με τα χρωματα, τ αρώματά του, τα ταξιδια του λογισμου και του κορμιου με τις κατηφείς ματιες, τους ανενδοίαστους μικρονοες,τους γκριζους τοιχους που δε βγαζουν ζωντανο τι αλλα,φοβιες, συνδρομα,στερηση, ανεπαρκειες;
τι να σημειωσουμε στο αντιαισθητικο περιβαλλον. τα πραγματικα κτισματα ή τα ντουβαρια;
τι να υπογραμμισουμε στο απεραντο ισωμα, που μονο τονο του δινει η ημιμαθεια και η εμφυτη αγενεια;
Η παλι να απαλειψουμε τις κηλιδες,να αγνοησουμε τις τροχοπεδες, να τις τσακισουμε εν αναγκη, να παρουμε βαθιες ανασες και να συναντηθουμε σ αυτο το πανηγυρι της χαρας με τη χαρα;τι να χαρισω κι ενα δευτερο της ζωης μου σε μια ποταπη στιγμη; δεν το αξιζει, δεν το αξιζω.
Πριν από 6 ημέρες
Μας λυτρώνετε λοιπόν από αυτή την άβυσσο ή οριστικά μας τελειώνετε, με το θανατηφόρο tango από πάνω..;
ΑπάντησηΔιαγραφήY.Γ. Είσθε καταπληκτική...και εξουθενωτική