..Δεν τα λησμονησαμε...!!!

...ηταν ωραιο τα ταξιδι και η μικρη μας ιστορια...Στην Πολη λοιπον, στην Βασιλιδα,βασιλευουσα,αρχοντισσα,αλητισσα,ασιατισσα και δυτικη, σ ενα αδιακοπο πηγαινελα ζωης και θανατου, βιας και νοσταλγιας, μελαγχολιας και εντασης.Πολιτισμενοι πολιτισμοι και απολιτιστοι πολιτισμοι,αριστη ανωτατη παιδεια και ιδρυματα και ολομαυρες φιγουρες εγκλωβισμενων σαρκων στο θελημα μιας αλλης μοιρας, ενος παραξενου -καθημας- κισμετ. Βουβα στεκουν τα ελληνικα αρχοντικα, μικρυνε κι η ελληνικη μειονοτητα. συλημενη και η απαραμιλλη Αγια Σοφια. Δεν μπορει ομως να παραγραφει-διοτι δεν ηταν αδικημα- ο ελληνικος πολιτισμος. Που ολα σχεδον τα κτισματα αποτελουν αντιγραφα πολλακις κακεκτυπα. Μοναδικος ναος, με την αισθηση του ιωνικου ρυθμου, την κομψοτητα και την ελευθερια του ανθρωπου ως ανω+θρωσκω.
Σωπασε λοιπον κυρα Δεσποινα και μην πολυδακρυζεις, οχι γιατι παλι με χρονια με καιρους παλι δικα μας θαναι, ΑΛΛΑ γιατι η ψυχη, το πνευμα και το φρονημα δεν εχουν τοπο, δεν ξερουν απο φυλακες, ουτε απο διαγραφες, ουτε και απαλοιφες. Ειναι φωτια και σπιθα που μεταλαμπαδευεται, στα τραγουδια, στους χορους, στη Γλωσσα, στη θεαση των πραγματων, μ αυτον τον τροπο τον λιτο, του μετρου, του ολιγαρκους.
Η Πολη. Με το Βοσπορο και τους μιναρεδες της να προσπαθουν να πληγωσουν τα συννεφα. Με την εκρηκτικη ατμοσφαιρα μερα-νυχτα, με τη δυνατοτητα να υπαρξεις ως τωρα, ως χτες, ως αυριο. αεικινητη, πληθωρικη, οξυτατη. Αμαρτωλη, φιληδονη,ζωηρη,προστυχη,Αγια. Καθε ανθρωπος, κατι διαφορετικο, καθε κτισμα, κατι αλλο, καθε ματια μια υποσχεση εντασης, καθε φιγουρα μια ιστορια, ενας μυθος. Και μοιαζει σαν κανεις, μα κανεις να μην εχει την ιδια ιστορια με τον αλλο.
Τζαμια και κηποι και λουτρα,περιτομες... και καταχαμα ατελειωτο πανηγυρι, παραθαλασσιως, με τη μιση οικοσκευη τους παρα ποδας.
Θα κλεισω για αποψε την Κερκοπορτα της μνημης... Θα συνεχισω οποτε το μπορω...