Καλημερα

Ειπε με ροδοπορφυρη ελλειψη αθωοτητας: σκεφτομαι την απελπισια των αξοιμαχων, την απογνωση των θαρραλεων, την αμηχανια των γενναιων.
Ναι κι εγω απελπιζομαι. διερωτωμαι. απολογουμαι. νιωθω ηττημενη. κι ειναι κατι βαθυ, περιεργο,προτογνωρο.δυνατο σαν σκουρια..αλλα ...μπορουμε να βρουμε το εν-κοσμιο της αιωνιοτητας ..και να χαριζομαστε σε οσους διακρινουν τα ερπετα απο τα πουλια, τα ακριβα απο τα παζαρια, το ευγενες απο το ταπεινο και το ενστικτωδες. σε όσους δεν μαγαρισαν το πνευμα της ψυχης τους με εχθροτητα, φυγη, δειλια. σε όσους έμαθαν στη ζωη τους μικρη ή μεγαλη, να σεβονται τα δωρα που τους δοθηκαν...




Προδημοσιευση


Don't copy!