again

Ειναι πολυ γνωστη η ιστορια-μυθος του Τσε. όμως την αναρτώ, ως επίκαιρη και ως contra-conformistas,arrivistas και χαμαιλεοντιστας! το φωτεινο εκεινο παραδειγμα που ευτελισε και εξευτελισε η παμφαγα απληστη φυση του δειλου-κακομοιρη ανθρωπου που όμως έχει τα μάτια και τη γλώσσα στραμμένα όχι στη δημιουργία και στο έστω λιγο παρακει, αλλα στις ιταμές υποσχεσεις και προσδοκίες. αποπου κι αν προέρχεται, ό,τι κι αν βαυκαλίζεται πως πρεσβεύει για τον εαυτό του και τον κοσμο τούτο.Μιλω, για τους ταγους και τους υπο-ταγούς τους, που οι μεν παλινδρομουν σολες τις δυνατες συναρτησεις για να ονομαζονται ταγοί και να καρπουνται τα οφελη,οι δε ακολουθούν πειθήνια και παρακαλεστικά προσδοκώντας το ελάχιστο έως το μέγιστο. πάντα αποτιμώμενο σε βολή και διαπλοκή και απραξια.ενα τομαρι λιγοτερο ή περισσότερο δεν θα χαλασει τα χαλασμενα, γι αυτο μήπως να αγωνιζόμασταν για μια χαμένη τιμη,έστω και όσοι ελάχιστοι, θαρρούμε δεν τη χασαμε ακόμη; μήπως χρωσταμε πουθενά;;;;