το μπαλκονακι, το ποταμι,οι όμοιοί σου... δεν λεω οι δικοι σου, γιατι δεν ξερω αν πια υπάρχει αυτο το είδος. όμορφες φθινοπωρινές πινελιές. ομορφο φθινόπωρο, βαρύ όμως. ξεκινώντας μ ενα μούδιασμα. μια έλλειψη προσδοκίας βρισκει τους περισσότερους. μια αγωνία ζωγραφίζεται στα μάτια, στις κινήσεις, στα λόγια... είπαμε όσων ακόμα ζουν αυτόφωτα. και δεν ειναι μονο η υλική ενδεια που προοιωνίζεται. ειναι ο καννιβαλισμός που έπεται. είναι που ο φόβος καθιστά τον α-παιδευτο και αν-οχύρωτο άνθρωπο, ερπετο. και, το ερπετο οταν του πατήσεις την ουρα αντιδρα ..αδιακριτως!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου