Γιώτα Πούλου

Ανηφόρισα κατα τις οκτω παρα,στο συνεδριακο, εργο του αείμνηστου Παλαιολόγου! Φθινοπωρινός ο καιρός κι η ιστορία βουβή μπροστά στα α-πίθανα που τεκταίνονται σ αυτη την μικρή πατρίδα το τελευταίο διάστημα.Μια γεύση κι οσμη κόπωσης για τα ίδια τα επαναλαμβανόμενα, τα αυτά.
ΟΜΩΣ διαψεύσθηκα, και παραδόξως διαψεύσθηκα θετικά. Ηταν εκεί κόσμος, ενδιαφερων, κόσμος μη διαπλεκομενος, κόσμος του μοχθου,του υγιούς όχι του παρακαλετού, κόσμος του πνεύματος. Ομαδες πληθυσμου χωρις εξαρτησεις μ ενα άλλο ενδιαφέρον, μια άλλη ίσως προσδοκία και ματιά στα πράγματα. Δυναμική και συγκροτημένη η Γιώτα,με τον αέρα του ανθρώπου που δεν έταξε, δεν της έταξαν, δεν πονταρει σε ξενες πηγες, αλλά στην ακαταπόνητη εργατικότητά της και στη τεχνογνωσια χειρισμου ενος μεγαλου δήμου. Ομορφη παρουσίαση. Καλή αρχή, καλή συνέχεια, καλόν αγώνα, καλή επιτυχία!