Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

πηλινον



..εγιναν όλα τόσο γρήγορα.....το μονο που λυπάμαι,το μόνο άραγε;,είναι οτι δεν πρόλαβα σχεδον τίποτα, τα περισσοτερα μειναν σχεδια, λέξεις πεταμένες εδω κι εκεί...




Καποτα σε είχα ρωτησει ποσο κρατάει το αύριο...
- μια αιωνιότητα και μια μέρα...
-δεν σ άκουσα...Άννα.........




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου