Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

.ο εν υδασι την γην κρεμασας





..εστησ ο ερωτας χορο με τον τρελο Απρίλη; μπορει, σ αυτον τον κόσμο που ειναι απων απ την πραγματική ζωή, που είναι τοσο πικρος και αρρωστος ο αερας, που ειναι τοσο φτηνα τα ταξιδια, που ειναι τοσο ακριβα τα μηδενικά, που ειναι τοσο σημαντικά τα τερατα και τα αν-ύπαρκτα, που ειναι τοσο κυρίαρχα τα φοβητρα και η Απειλή, που καραδοκει η μοναξια κι η απαξίωση κι η απόρριψη κι ο στιγματισμός και η αμετροεπεια και οι κυριαρχιες των πασης φύσεως μισερων δολοφόνων που ρημάζουν ανθρωπους, ιδεες, ψυχες, πνεύματα, ελευθερίες, ιερότητες, πεποιθήσεις και παναρχαια φυλαχτα; ¨Οχι δε μπορει, να ανθίζει απερίσπαστα καμια απολυτη αξια με ρίζες στο βουρκο. τραυματισμένη θα αναπτυχθει, ώσπου να ξεραθεί απ τη μολυνση.

3 σχόλια:

  1. Έχοντας διαβάσει τόσο πολύ, έχοντας τόση αντίληψη, περιμένω να γνωρίζεις πως ο Κόσμος (αυτός ο μικρός ο μέγας) πάντα έτσι ήταν και έτσι θα είναι. Η γλυκιά και η καλή ώρα της Φύσης λίγο ασχολείται με τις κοινωνίες των ανθρώπων - που είναι άλλωστε μειονότητα σε σχέση με το σύνολο των κοινωνιών που την απαρτίζουν. Όχι τηλεόραση, και σε δρόμους, όσους περισσότερους δρόμους! Ευχές ολόψυχες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εργη, τι ευχαριστη εκπληξη! καλημερα! ευχαριστω για τα καλά σου λογια! όσο και ναχεις διαβάσει, η πραγματικότητα με την φρικη της ξεπερνα τη φαντασία! ούτε μικρα ούτε μεγαλα μεγέθη πολιτισμού! κι οι δρομοι ναι θα συμφωνήσω, αλλά κι η πικρα ειναι πίκρα. οκ επειδή έμαθα να εχω ως μέτρο την Υβρι, θα αντλήσω πάλι χαρα γιατι μπορω να υπάρχω... καλή ανασταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή