Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Φθινοπώριασε καλα. Βροχη, δροσια κ απαστράπτουσα στα διαλείμματα της βροχης η φυση. Πεντακαθαρες οι μορφες, τα χρώματα, καμαρωτες οι βουνοκορφες και στίλβοντες οι κάμποι, οι πεδιάδες. Λάμπει η ζωή. Λαμπει η παρουσία, όταν σαν διάκοσμος στέκει. Αναλιγώνει η ψυχη, κι ετοιμάζεται ο νους για έναν ακόμη χειμώνα. Εύ-μορφο παντα και γλυκο κι εύχυμο το Φθινοπωράκι. Με την πιο ζεστη γλυκύτητα προετοιμαζει την Αλλαγη. Της εποχής, του καρού,των πραγματων που κουβαλά ο καθεις ως πολύτιμη σκευή στο δικό του μονο μονοπάτι.
Από μακρια ακουστηκαν γαυγίσματα αδέσποτων. Ερημων ή μονο ελεύθερων; Η ηπιότητα του τοπίου και η σιγανότητα της βροχής σου αφηνουν το χωρο να βρεις εσυ πού θα τα κατατάξεις, πού θα εστιάσεις την προδοκία του επόμενου χειμώνα. Που οσο άγριος κι αν είναι, είναι κι αυτός περαστικός.
Καλο φθινόπωρο!

2 σχόλια:

  1. Από τον τόπο που το πράσινο είναι πιό σκούρο απ’ το αίμα
    Ο αέρας πιό διάφανος απ’ το οξυγόνο που μεθάει
    Οι χείμαροι θορυβημένοι ξεσηκώθηκαν
    Δεν ξέρω τι προοιωνίζοντας
    Γιά τον χειμώνα που θα έρθει…
    поздрави

    ΑπάντησηΔιαγραφή