२३ φλεβαρη 2011

dear Chriss,
έλαβα το ωραίο σου επιστολαριο.γεματο χαρα,αισιοδοξια,μηνυματα. κι εισαι σε μια "ξενη" χωρα.
Λοιπον, τελικα δεν ξερω ποιος ειναι πιο ξενος. ο τοπικος ή ο εξοριστος οικεια βουλησει και αναγκαιως για να περισωσει τα ελαχιστα; Δεν ξερω πια, κι ειναι η πρωτη φορα στη ζωη μου, να πω μετα βεβαιοτητος για τιποτα. μια αδιορατη απειλη έχει καταφερει να εισχωρησει στα βαθυτερα μας και να δημιουργει αυτη την εκκρεμότητα, την ανασφαλεια,την αβεβαιοτητα , το περαν της αβυσσου. οι ανθρωποι αρχισαν να ειναι κατηφεις,εριστικοι και επιθετικοι. ξερεις δεν ηταν τα ελαττωματα της φυλης αυτα... τα τελευταια χρονια της ισοπεδωτικης προς τα κατω πορειας, του ψευδοευδαιμονισμου και της ανευ ερεισματων κινητικοτητας, παρατηρηθηκε μια ανευ προηγουμενου εκθεμελιωση των αρχων των αξιων του πολιτισμου που παραδοθηκε γραπτος και προφορικος, χωρις στη θεση του να μπει τιποτα αλλο. τιποτα να αντικαταστησει οσα εφυγαν γιατι επρεπε, ή εκδιωχθηκαν για να εκσυγχρονισουν . κι οταν λοιπον φυγουν τα δεντρα που κρατουν τους χειμαρους , οι καταιγιδες θα σε παρασυρουν γυμνο και ξυπολητο...
ολοι μιλαν(μ)ε για κριση. σημερα 23 φλεβαρη ειχε απεργια. στην μικρη μου πολη, μαζευτηκαν 100 νοματοι-που λενε- ειπαν συνθηματα, τα ιδια εκεινα, θυμασαι;, εκαναν και λιτανεια με τις κοκκινες σημαιες ανα χειρας και ύστερα πηγαν κι αυτοι να κοιμηθουν ,όπως κι οι αλλοι που δεν λιτανευσαν. φαιδρα, λοιπον και μιζερα και θλιβερα μου μοιαζουν ολα αυτα, γιατι; γιατι κανεις δεν πιστευει κανεναν και τιποτα. εκτος των εχοντων οφελος. αλλη, παλια,γνωστη ιστορια.
κατα τα λοιπα, οι συλλογοι κοβουν τις πιτες κι ουδεις εσκεφθη αυτο το ιδιο ελαχιστο χρημα να το διαθεσει σ εναν απορο. θελει κι η φτωχεια καλοπεραση κι η ενδεχομενη, ακομα περισσοτερο. ενοχικα συνδρομα θα πεις. πιθανον, ντιαρ. αλλα το προτιμω απ την αν-αισθησία και τους στομφους.
το χειροτερο; κουραστηκα. ολη αυτη την ελλειψη...
και..μην ξαναρθεις, τα καλοκαιρια θα ρχομαι εγω.