Καλημερα

Οxi, Δεν μισουμε όλοι τη ζωή. Δεν μισούμε όλοι τη ζωη, τη ζωή μας, τους εαυτούς μας, τους άλλους. Δεν τρεφουμε όλοι μεσα μας τερατα αιμοδιψη απολιθωμενα χτικιασμενα και ζηλοφθονα. Οχι δεν είμαστε ολοι απο μαζοχισμο, σαδιστες και βιαιοι και εκδικητες και τιμωροί .
Οχι δεν διανοούμαστε όλοι τη ζωή χωρις αντιθεσεις, ποικιλομορφία, δυσκολίες κι αντιξοότητες, αλλα αγωνιζόμαστε να μην πληγωσουμε ούτε πουλι πετούμενο.
Οχι δεν ζουμε σε κοσμο ονειρων, οχι παλεύουμε σκληρα για να πουμε καλημερα στην καθε μερα και στον καθε δίπλα μας, να απλώσουμε ενα χερι, να σφιξουμε ενα χερι, να ακουσουμε ενα παράπονο, να φτιάξουμε ενα χαμόγελο, να δώσουμε ή να πάρουμε μια χαρα μικρη, εστω, αλλά είμαστε εδω.
Δεν παρασιτούμε επιβιώνοντας σωματικά και ψυχικά με ενεργεια το μισος και... την εκδικηση. Δεν υπάρχουμε για να εξοντώνουμε και να εξολοθρευουμε ό,τι δεν αντεχει το βαθύ μας μισος, η βαθια μας ανεπάρκεια, ο ανεξαντλητος σαδισμος μας, η κληρονομημενη, γονιδιακή μας υποδούλωση στον δολοφονικο κανιβαλισμο...
Αλλά , δεν μπορούμε και δεν επιτρεπεται να είμαστε και άλλο, θεατες! ΚΑΙ ΑΣ

πεισμώνει ο καιρος οταν του εναντιωθουμε, μικροι εμεις και γηινοι, στο σαρωτικο του περασμα. έχουμε κι εμεις τα ιαματα μας. τις προχρονικες αξιες, τις αιωνιες αξιες,την αλληλεγγυη, την αγαπη, τον ερωτα, τη μουσική και ..και το φρονημα μας! ΓΙΑΤΙ

υπαρχουν ακομη σπουδαιοι ανθρωποι. δεν ειναι επιφανεις. ουτε κραυγαλεοι. σημαντικοι στην αξια και την αξιωσυνη της ζωής. που ξερουν να παραχωρουν, να βοηθουν χωρις να περιμενουν, που εχουν μια συστολη, μια διακριτικοτητα. που ναι ευγενεις και απαλοι κι ας μαχονται. προσηνεις , τρυφεροι κι απλοχεροι. υπαρχουν ακομη λιγοι ανθρωποι που η ζωη τους δεν ειναι κολαση, οπως λεει ο ποιητης.